The end of an amazing time

Lieve allemaal,
dit is dan mijn laatste blog vanuit Azie, want morgen avond stap ik op het vliegtuig om op 30 mei, 12:20(met KLM vanuit Brussel) aan te komen op schiphol. Jammer genoeg heb ik niet heel veel tijd om deze blog te schrijven, het is namelijk al weer laat in de avond. Maar laat me snel vertellen wat er de afgelopen dagen is gebeurd.En dat is veel... Vanaf Mccleod Ganj zijn we naar Manali gegaan. Na een paar uur rijden vertelde de chauffeur dat we een thee-pauze hadden. We waren allemaal erg moe dus bleven in het busje zitten wachten totdat de chauffeur terug kwam. Na een uur wachten gingen we even navragen waar hij was gebleven. En wat bleek.... hij had een kamer geregeld om 3 uur te gaan slapen. En ja daar stonden wij dan in de middel of no where zonder driver... dat werd wachten.

Aangekomen in Manali bleek dat de pas naar Spiti-vallay(waarvoor we naar Manali kwamen)dicht was en besloten we dat we dan maar gingen paraglijden. Erg veel geluk hadden we niet in Manali want het regende de hele tijd. Het paraglijden ging dus ook niet door. Ja, wat ga je doen in een dorpje waarvan alleen de natuur erg mooi is, maar het te hard regend om naar buiten te gaan. Dan ga je de hele dag binnen in een restaurantje The Lord Of The Rings kijken. Zo vermaakte we ons dus wel.


Aangezien er dus niet heel veel te doen was in Manali gingen we na 2 dagen weer verder naar Shimla, waar we alleen een nacht zouden verblijven om vanaf daar naar Rishikesh te gaan. Wat hebben wij van Sihmla genoten, not!! In een veelste duur hotel wat na lang zoeken het goedkoopste bleek te zijn, hadden we een heerlijke nacht. Ten eerste was er geen douche (en dat is eigelijk het enigste wat je echt wil nadat je een hele tijd in de bus hebt gezeten) maar er was wel een muis/rat die ons midde in de nacht wakker maakte. Heerlijk toch weer die beesten die je door je spullen hoort lopen.... Nouja dat was dus Sihmla voor ons. De busreis daarheen en vanaf daar naar Rishikesh was trouwens wel heel mooi! Dus dat maakte alles weer goed.


De dag erna kwamen we aan in Rishikesh. Dit is een stad aan de Ganges die bekend staat om zijn ashrams( the Beatles hebben hier ook in een ashram gezeten). Je ziet er overal Indiërs en Saddhu's die met hun geloof en spirutualiteit bezig zijn. Het is een plek met een hele speciale en rustgevende sfeer. Zelf wouden wij ook graag voor een paar dagen in een ashram maar die zat vol. In plaats daarvan hebben we een rafting op de Ganges gedaan. Nouwja rafting... we lagen/zwommen eigelijk meer in het water dan dat we op de boot zaten. Het was heel grappig want we zaten bij 3 andere indiers in de boot. Een oudere vrouw die het allemaal heel eng vond en 2 Indiase mannen die niet konden zwemmen maar met hun zwemvesten toch het water duurde en wat was dat een avondtuur voor hun:P
Verder was het weer lekker heet in Rishikesh en hitte voor ons betekent: in restaurantjes zitten en uitrusten.

Aangezien alle treinen van Rishikesh naar Varanasi vol zaten namen we de bus naar Delhi in de hoop daar een trein/bus te kunnen regelen. En dat lukte en we hadden ook nog een dag om Delhi te verkennen. We zijn naar het gigantische Red Fort gegaan, wat dicht was, en daarna de grootste moskee van India bezocht. Wat was het Jama Masjid mooi en zeker de moeite waar, en afzetterij waard. Ja afzetterij. Wij als toeristen moesten namelijk een camera-fee betalen(niet dat alle indiers foto's aan het maken waren met hun telefoon...) en moesten wij een hele mooie oranje met gele keep om. Die keep sloeg echt alles! Het leek wel alsof we die om moesten zodat we nog meer opvielen en we nog meer op de foto gezet zouden worden. Wij hebben nu in ieder geval een leuke collectie van foto's van Indiërs die foto's van ons aan het maken waren.
Na te hebben gerend voor onze treinen waren we op weg naar Varanasi: de heiligste stad voor de Hindu's. De stad met de heilige Ganges en mooie puja's. De stad waar de doden worden verbrand en waar iedereen een duik neemt in de rivier. De stad met veel nouwe straten en duizenden koeien. De stad met veel chaos en afval. De stad waar voor de hindu's alles begint en eindigt. De stad die me fascineert.

Het was heel speciaal om daar te zijn, maar wat was het weer heet! Als je om 3 uur smiddaags op het dak terras zat, liep het zweet al over je hele lichaam. Je kon je dus onmogelijk overdag op straat begeven. Wat doen Sanne en Laurien dan? Die verstoppen zich overdag in hun kamer met airco om daar alleen s'ochtens en s'avond uit te komen. In die ochtenden en avonden hebben we 2 keer een boottocht gemaakt over de Ganges en zijn we naar een nabijgelegen dorpje geweest. Een boottocht over de ganges is heel indrukwekkend. Je ziet namelijk eerst de bekende burning-Gaht, waar 24 uur door mensen worden verbrand, en daarna zie je vele mensen badderen en zwemmen in het water. Even later velteld de bootman enthousiast dat zwangere vrouwen, kinderen en saddhu's niet worden verbrand maar in de rivier worden gegooit en nonchalant wijst hij ergens op en zegt: look that's a death child. 5 seconde later heeft hij dorst en neemt hij een heerlijke slok water uit de rivier. Na even verder te hebben gevaren zie je een pijpleiding in de rivier uitkomen waar vies bruin water uit komt. Daarnaast is zijn vrouwen bezig hun was te doen, zijn mannen aan het vissen en krijgen kinderen zwem les. Ja, alles gebeurt rond en in de Ganges!
Na 3 dagen varanasi, moesten we weer naar het station voor onze laatste treinreis. Van varanasi naar Delhi. 4 weken in India reizen en geen vertraging met de trein kon natuurlijk niet dus hebben we 8 uur op het station moeten wachten. Gelukkig hadden we de ruimte voor foreign travellers only gevonden(waar ze heerlijke airco en banken hadden)gevonden. Daarna waren we ook heel blij met onze tickets voor de AC-class want de treinreis duurde in plaats van 12 uur 18 uur. Na dus in totaal een vertraging van 14 uur kwamen we aan in Delhi, onze laatste bestemming van deze reis. Morgen de laatste dag in India, dat betekend:Shoppen, shoppen en nog eens Shoppen.

Lieve mensen, dit was mijn laatste gehaaste verslag uit India. Het laatste verslag van deze reis. Ik heb zo veel meegemaakt en zoveel gezien wat niet te beschrijven is. Ik hoop dat ik jullie daarin een beetje heb mee kunnen nemen.
Wat was het geweldig. Het was een hele nieuwe ervaring waarin ik veel nieuwe mensen en culturen heb leren kennen , mijn grenze heb verlegt en vooral veel geleerd over mij zelf. Ik heb er van genoten!
Heel gek dat het voorbij is maar dit was niet mijn laatste grootste reis. Er komt een vervolg.

Tot snel!
x