eerste bericht uit overweldigende Kathmandu
Door: laurien
Blijf op de hoogte en volg Laurien
05 Januari 2010 | Nepal, Kathmandu
Daar zit ik dan. in ons hotel in Kathandu. Who wat een overweldigende stad! echt alles wat je ziet is anders dan in nederland. Ik kijk zo mijn ogen uit. somige straten heb ik nu al minstens 10 keer gelopen maar ze verbazen me nog steeds en je ziet steeds nieuwe dingen.
De vlucht hier heen was een lange vlucht met een tussen stop van 5 uur in Londen en een vertraging van 1 1/2 uur in Dehli maar het was het zeker waard! Op schiphol had ik al 2 mensen ontmoet en in londen nog 7 anderen dus dat was erg gezellig. op de laatste vlucht van Dehli naar Kathmandu was ik wel in mijn eentje. De vluchthaven in Dehli was al een hele belevenis: Heel caotisch en erg druk, bijvoorbeeld bij het boarden moest je door een deur naar buiten waar ook de mensen die naar Amsterdam moeste door gingen. Als je niet goed opletten zat je dus zo in de verkeerde bus naar het vliegtuig naar amsterdam. Toen ik in de goede bus zat leek het wel of de bus de weg kwijt was want we zijn volgens mij het hele vliegveld over gereden en we hebben ook nog 5 min. in een soort van file gestaan. Aangekomen bij het vliegtuig bleek het echt een indiaas vliegtuig te zijn met veelste kleine stoeltjes en bijna geen beenruimte. Maar dit was het zeker waart want eenmaal boven nepal vliegent had je een geweldig uitzicht op bergen met sneeuwtoppen en super mooie heuvels! Eindelijk aangekomen in Kathmandu, stond Ajay(ons cross-border contact) mij op te wachten. ik heb toen samen met hem op de anderen die een vlucht later waren gewacht. Het wachten was zeker geen straf, een goede kennismaking met de nepalezen en een echte verademing vergeleken met het vliegveld in Dehli.
Toen de andere aangekomen waren was het tijd om richting ons hotel te gaan. Dit deden we met een vol gepropt busje(voor nederlandse begrippen dan, want onder weg zag je busjes waar nog 3 keer zo veel mensen in zitten) waar onze tassen boven op lagen. De busrit voerde ons door het super goed geregelde verkeer van Kathmandu(dus niet..) waarin niemand ooit heeft leren rijden, er geen voorang bestaat, geen stoplichten zijn(oke er zijn wel een paar verkeers regelaars maar die hebben betere dingen te doen dan het verkeer te regelen). Het is voor de Nepalezen ook niet gek om met het hele gezin op een moter te zit en je ziet geen busjes rijden die niet helemaal vol gepropt zijn. Het was dus al een hele belevenis om bij ons hotel te komen.
Het hotel is prima, er zijn natuurlijk niet overal ramen, verwarming is al helemaal nergens te bekennen en een warme douche heb ik ook nog niet gehad. Dit zou in nederland natuurlijk heel ontdenkbaar zijn maar hier mis je het echt niet(behalve de warme douche, die zou ik wel heel erg waarderen met deze kou s'avonds) en zelfs aan de powercuts ben ik al gewent. Het is ook gewoon gezellig om af en toe een kaarsje aan te moeten steken en door donkere straatjes te lopen.
Aangekomen in het hotel hebben we de rest van de groep ontmoet en zijn we met zijn allen gaan eten in het stam-cafe van de meeste cross-borders, om de hoek van het hotel. Daarna zijn we met een paar door een paar straten gaan lopen. Dat is al een heel avontuur, want zoals ik al zij alles is anders.
De volgende dag hebben we een introductie praatje gehad van Ajay en daarna 2 nepaleze-taal lessen. Die lessen waren gegeven door een nepalees en dus ook op de nepalese manier: woordjes en zinnetjes worden door de leraar uit het boekje voor gelezen en daarna moet jij ze in je schriftje opschrijven. Hierdoor begrijp je al meteen waarom wij, als vrijwilligers, hier zijn om les te geven. Naast de lessen hadden we tijd om een beetje rond te lopen. S'avonds zijn we met wat mensen naar een soort van kroegje gegaan en daarna zijn we op het dakteras van ons hotel gaan zitten. Dit was super gezellig en je leert de mensen snel kennen.
Vandaag hebben we als eerste een ontbijt gehad ergens op een dak teras met geen geweldig uitzicht! Daarna weer 2 taal lessen en verder vrije tijd. In die vrije tijd zijn we wat verder de staatjes door gelopen. We kwamen we op een gegeven moment, na een heel klein poortje door gegaan te zijn, op een heel mooi en rustig pleintje waar allemaal kindjes rond liepen die heel graag op de foto wouden. Echt super lief!
Er zijn ook er overal kleine winkeltjes die van alles en nog wat verkopen. Zo zijn er winkeltjes waar het vlees gewoon open, heel veel winkels met North-Face spullen en bloot licht en er is een winkeltje met heel veel strepsils. Verder zijn er heel veel tempels. Zo waren we op een plein waar volgens mij 3 tempeltjes waren.
De verder hebben we morgen nog lessen over hoe we les kunnen geven. Donderdag vertrekken we naar Chitwan, een national park bij in het zuiden met olifanten, neushoorns en nog veel meer! Daarna gaan we naar pokara en ga ik de 12de naar Sankhu. Ik ben echt heel benieuwd hoe dat gaat zijn!
Het is dus echt heel overweldigend en allemaal heel leuk, maar wel moeilijk uit te leggen en te begrijpen als je het niet zelf meemaakt. Ik zal snel proberen wat foto's op de site te zetten zodat jullie een beetje een beelt kunnen kijgen hoe het hier is.
groetjes uit Nepal!
De vlucht hier heen was een lange vlucht met een tussen stop van 5 uur in Londen en een vertraging van 1 1/2 uur in Dehli maar het was het zeker waard! Op schiphol had ik al 2 mensen ontmoet en in londen nog 7 anderen dus dat was erg gezellig. op de laatste vlucht van Dehli naar Kathmandu was ik wel in mijn eentje. De vluchthaven in Dehli was al een hele belevenis: Heel caotisch en erg druk, bijvoorbeeld bij het boarden moest je door een deur naar buiten waar ook de mensen die naar Amsterdam moeste door gingen. Als je niet goed opletten zat je dus zo in de verkeerde bus naar het vliegtuig naar amsterdam. Toen ik in de goede bus zat leek het wel of de bus de weg kwijt was want we zijn volgens mij het hele vliegveld over gereden en we hebben ook nog 5 min. in een soort van file gestaan. Aangekomen bij het vliegtuig bleek het echt een indiaas vliegtuig te zijn met veelste kleine stoeltjes en bijna geen beenruimte. Maar dit was het zeker waart want eenmaal boven nepal vliegent had je een geweldig uitzicht op bergen met sneeuwtoppen en super mooie heuvels! Eindelijk aangekomen in Kathmandu, stond Ajay(ons cross-border contact) mij op te wachten. ik heb toen samen met hem op de anderen die een vlucht later waren gewacht. Het wachten was zeker geen straf, een goede kennismaking met de nepalezen en een echte verademing vergeleken met het vliegveld in Dehli.
Toen de andere aangekomen waren was het tijd om richting ons hotel te gaan. Dit deden we met een vol gepropt busje(voor nederlandse begrippen dan, want onder weg zag je busjes waar nog 3 keer zo veel mensen in zitten) waar onze tassen boven op lagen. De busrit voerde ons door het super goed geregelde verkeer van Kathmandu(dus niet..) waarin niemand ooit heeft leren rijden, er geen voorang bestaat, geen stoplichten zijn(oke er zijn wel een paar verkeers regelaars maar die hebben betere dingen te doen dan het verkeer te regelen). Het is voor de Nepalezen ook niet gek om met het hele gezin op een moter te zit en je ziet geen busjes rijden die niet helemaal vol gepropt zijn. Het was dus al een hele belevenis om bij ons hotel te komen.
Het hotel is prima, er zijn natuurlijk niet overal ramen, verwarming is al helemaal nergens te bekennen en een warme douche heb ik ook nog niet gehad. Dit zou in nederland natuurlijk heel ontdenkbaar zijn maar hier mis je het echt niet(behalve de warme douche, die zou ik wel heel erg waarderen met deze kou s'avonds) en zelfs aan de powercuts ben ik al gewent. Het is ook gewoon gezellig om af en toe een kaarsje aan te moeten steken en door donkere straatjes te lopen.
Aangekomen in het hotel hebben we de rest van de groep ontmoet en zijn we met zijn allen gaan eten in het stam-cafe van de meeste cross-borders, om de hoek van het hotel. Daarna zijn we met een paar door een paar straten gaan lopen. Dat is al een heel avontuur, want zoals ik al zij alles is anders.
De volgende dag hebben we een introductie praatje gehad van Ajay en daarna 2 nepaleze-taal lessen. Die lessen waren gegeven door een nepalees en dus ook op de nepalese manier: woordjes en zinnetjes worden door de leraar uit het boekje voor gelezen en daarna moet jij ze in je schriftje opschrijven. Hierdoor begrijp je al meteen waarom wij, als vrijwilligers, hier zijn om les te geven. Naast de lessen hadden we tijd om een beetje rond te lopen. S'avonds zijn we met wat mensen naar een soort van kroegje gegaan en daarna zijn we op het dakteras van ons hotel gaan zitten. Dit was super gezellig en je leert de mensen snel kennen.
Vandaag hebben we als eerste een ontbijt gehad ergens op een dak teras met geen geweldig uitzicht! Daarna weer 2 taal lessen en verder vrije tijd. In die vrije tijd zijn we wat verder de staatjes door gelopen. We kwamen we op een gegeven moment, na een heel klein poortje door gegaan te zijn, op een heel mooi en rustig pleintje waar allemaal kindjes rond liepen die heel graag op de foto wouden. Echt super lief!
Er zijn ook er overal kleine winkeltjes die van alles en nog wat verkopen. Zo zijn er winkeltjes waar het vlees gewoon open, heel veel winkels met North-Face spullen en bloot licht en er is een winkeltje met heel veel strepsils. Verder zijn er heel veel tempels. Zo waren we op een plein waar volgens mij 3 tempeltjes waren.
De verder hebben we morgen nog lessen over hoe we les kunnen geven. Donderdag vertrekken we naar Chitwan, een national park bij in het zuiden met olifanten, neushoorns en nog veel meer! Daarna gaan we naar pokara en ga ik de 12de naar Sankhu. Ik ben echt heel benieuwd hoe dat gaat zijn!
Het is dus echt heel overweldigend en allemaal heel leuk, maar wel moeilijk uit te leggen en te begrijpen als je het niet zelf meemaakt. Ik zal snel proberen wat foto's op de site te zetten zodat jullie een beetje een beelt kunnen kijgen hoe het hier is.
groetjes uit Nepal!
-
05 Januari 2010 - 20:18
Tess:
Lieve Laurien,
En ik heb morgen gewoon college in amsterdam... Ik ben jaloers!!
Heel veel plezier, succes en geluk:D
Liefs Tess -
05 Januari 2010 - 21:26
Sam:
laurien! Wat leuk om wat van je te horen! Ik stuurde je net een sms om te kijken of die ook werkelijk aan zou komen. Het klinkt allemaal echt super! Sanne en ik hebben vandaag naar de route gekeken en Nepal komt er zeker in voor, dus ik zie jou ergens in deze maanden:) We contacten nog! XX
-
05 Januari 2010 - 23:19
Suus:
Hee Laurien!
Klinkt allemaal heel leuk, ik ben echt jaloers! Ik blijf je verhalen volgen en ik hoop dat je snel wat foto's erop zet. Veel plezier nog!
xx Suus -
06 Januari 2010 - 11:22
Liesbeth:
hee! volgens mij komt het allemaal wel goed met jouw.. terwijl ik hier de maanden/dagen aftel totdat ik eindelijk klaar ben ;) ik wil je nu ook weg!!! echt super veel plezier/succes en wat je nog meer allemaal nodig hebt! :p xxx -
07 Januari 2010 - 15:57
G.van Boetzelaer:
Lieve kleindochter,
Wat leuk om over je eerste ervaringen zo uitgebreid te horen.ik leef echt met je mee en hoop dat je er aardige mensen hebt als collega's. Het zal wel aanpassen zijn nu je alle luxe van het rijke Westen achter je hebt gelaten.Ben benieuwd naar je verdere ervaringen! Hier is het nu erg koud en glad, niet lekker voor oude, strompelende mensen zoals ik. heel veel liefs, je oma Boetz. -
07 Januari 2010 - 18:32
Elsje:
Laurien!
Gaaf joh, veel succes en doe geen enge dingen hè!
kusje -
07 Januari 2010 - 19:00
Je Moeder:
Ja dat is wel een echte culture shock,he?
Wat ga jij veel beleven!
ook kreeg ik nog een foto van jullie groep van Ajay. leuk!
geniet van je tocht naar de olifanten! knuffels je moeder -
09 Januari 2010 - 15:30
Elise:
Hi Laurien!
Het klinkt echt super gaaf allemaal! En die koude douch daar wen je wel aan, ik heb er al 5 maanden geen gehad. Als je het echt heel erg mist eens, is dit misschien een tip: vul flessen met water dat je deels hebt opgewarmd in een waterkoker/pan/ketel en gooi die boven jezelf leeg in de douch. Kost wat werk, maar als het 's-avonds koud is is dit vaak lekkerder dan een koude douch.
Geniet van je avontuur!
Liefs, Elise -
10 Januari 2010 - 21:53
Corinne:
Ha Laurien
Wat een spannend avontuur.Wat fijn dat je al zo veel aardige mensen hebt ontmoet.Wel vervelend dat het 's avonds zo koud is en dat je niet kan douchen. Hier is het nu ook erg koud.Mijn tuin ziet er nu prachtig uit met al die sneeuw.Iedereen is nu weer aan het schaatsen behalve ik. In plaats daarvan heb ik vandaag met een vriendinnetje een mooie boswandeling gemaakt.
Hoop weer gauw van je te horen.
Groetjes Corinne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
